Edwin van der Sar wilde als junior eigenlijk spits worden, maar zijn lengte bepaalde dat hij op doel moest. Dankzij een tip die Louis van Gaal kreeg van een kaartvriend kwam Van der Sar op 18-jarige leeftijd bij Ajax terecht, waar hij langzaam richting eerste elftal groeide. Nadat Stanley Menzo geblunderd had in de uitwedstrijd tegen Auxerre, mocht Van der Sar het proberen. Na een onzeker begin, kwam de keeper steeds beter in vorm.

In die tijd was net de terugspeelregel veranderd, waardoor meevoetballende keepers noodzaak werden, en dat is nou net de grootste kracht van de lange keeper uit Voorhout. Van der Sar maakte vervolgens de topjaren van Ajax mee en was zelfs beslissend in de penaltyserie tegen het Braziliaanse Grêmio in de wedstrijd om de wereldbeker in Tokio.

Ook in het Nederlands Elftal is Van der Sar al jaren een vaste waarde, hij werd luidkeels bejubeld toen hij in de kwartfinale van het WK 1998 een Argentijn een rode kaart aansmeerde. En ook tijdens het EK 2004 bewees hij een penaltykiller te zijn, toen Nederland mede dankzij het stoppende werk van ‘flappie’ de Zweden versloeg.

In de voorronde voor het WK 2006 bewees Van der Sar keer op keer zijn waarde, stopte weer een belangrijke penalty en is zelfs uitgegroeid tot aanvoerder.

De op het WK 2006 verloren wedstrijd tegen Portugal, had voor Van der Sar toch nog een lichtpuntje. Door tijdens die wedstrijd zijn opwachting te maken, speelde hij een interland meer dan Frank de Boer. Hierdoor is hij de huidige lijstaanvoerder van het aantal interlands voor het Nederlands elftal.